Babasız Bir Babalar Günü

Acıları deşen hatıraları bir bir akıllara getiren, bol ağlak  bir gün oldu benim için. İnsanı şimdi yazarken bile hüzüne boğan bir gün. Zamanla insan hayatın akışına kapılıp unuttu desede bi anda duvar gibi çarpıyor insan acıya. Bi bakıyorsun o yok yanında aklına geliyor o kötü gün. İlk günlerde her gün gittiğim mezara çok olmuş gitmeyeli yanına varınca anladım. Her yanını yabancı otlar bürümüş, yarısı kurumuş kalmış sahipsiz bir mezar gibi görünce anladım. Toprakta sertleşmiş. Neyseki bir gün çimlendirirsem diye BİMden el bahçe seti almıştım  çapa, kürek ve tırmık. hem yoldum otları hem çapaladım toprağı ama çok kurumuş toprak çok büyük kesekli kaldı. nereden geldiyse tam ortada bi kocaman marul birde papatya bitmiş onlara kıyamadım, marulu da çok severdi babam. mezarlığın kapısında da çiçekçi vardı gittim üç tane fezleğen 2 de kasımpatı aldım, ektim bide güzelce suladım temizledim mezarı.Allah kabul ederse ettim duamı kutladım babamla babasız babalar gününü.çok özledim :(